Arriver

Onze eerste nacht en dag zijn een feit! Tijd om maar eens wat te vertellen over onze status.

Gistermorgen half 10 uiterlijk was het plan weg te rijden bij Willemijn vandaan. Nou was het geval dat de auto al bijna vol zat met alleen mijn koffers.. hehe, dus moest eenmaal bij willemijn de auto een soort van opnieuw ingepakt worden om alles te laten passen. Het kwam er op neer dat al mijn spullen er weer uit werden gegooid, toen er weer in werden gestouwd en uiteindelijk 4 personen, onze ouders, tegelijk tegen de spullen stonden te duwen om te voorkomen dat het er weer uit zou vallen. Ja hoe we veilig zijn aangekomen is mij ook raadsel!
In ieder geval werd ons vertrek vanaf Willemijn een half uurtje uitgesteld.

Behalve wat sneeuwbuien hebben we een goede reis gehad naar Frankrijk met veel gelach. Een half uur van tevoren zaten we ons al druk te maken over hoe we het en Français bij de check in gingen regelen, dit bleek echter helemaal niet nodig, we waren nog niet uitgestapt of we werden al aangesproken.. Mirissa et uhh meinemijn.. wellemein.. hmhmhm.. willemijn dus, de nieuwe stagiaires, ze waren al helemaal ingelicht! Dat was voor ons heel erg fijn, we werden er helemaal vrolijk van. Tsja al die zorgen om hoe je het allemaal gaat regelen brengen toch wel wat zenuwen met zich mee. Bij de receptie kregen we de kaartjes van onze cottage en een plattegrond van het park, daarnaast maakte we met de eerste collega's al kennis. We hebben vast een goede indruk achter gelaten, zo allebei met onze j'adore paris trui aan.. na deze informatie zijn we half huppelend, half rennend en met een bigsmile weer naar de auto gegaan. Goede indruk zoals ik al zei!

Cottage 966 is van ons, als ik vertel dat het park 988 cottages telt, kun je je voorstellen dat we helemaal achterop het park zijn weggestopt. Op zich geen probleem, de enige uitdaging is de heuvelachtige omgeving die het allemaal wat zwaarder maakt. Het huisje is heel gezellig, 2 slaapkamers, de ene met 2 bedden tegen elkaar aangeschoven en de ander met een 2persoonsbed, dmv kop of munt ben ik in het laatste bed beland, hier blijkt zoals je verderop zult lezen wel een voordeel aan te zitten.. nou ben ik net zon ster in uitpakken als in inpakken, dus toen mijn ouders van een uurtje wandelen terug kwamen was ik nog niet erg opgeschoten. Na het eten in de snackbar hebben we afscheid van mijn ouders genomen die in Saarbrucken een hotel hadden geboekt. Vervolgens hebben we de wifi geregeld en ons rooster gevraagd. Morgen is onze eerste werkdag op de receptie van 10:00 tot 18:00 uur. Daarna hebben we verschillende roosters, zo is Willemijn woensdag en donderdag vrij en ben ik zaterdag en zondag vrij, op zich jammer, maar wel fijn dat we de eerste dag tegelijk beginnen! Helaas is het nog niet gelukt verbinding te krijgen met het wifinetwerk via mijn laptop, daar gaan we morgen maar achteraan.

De rest van de avond heb ik mijn kamer ingericht en lekker een film gekeken. Even bijkomen van alle eerste indrukken! Toen de klok eenmaal 0:00 uur had gepasseerd hebben we met kleren en al nog even het bad uitgeprobeerd, om vervolgens het bed in te duiken! Natuurlijk allebei klaar wakker. Na een paar minuten hoorde ik een keihard gelach uit de andere kamer komen, mevrouw had namelijk bedacht om eens uit te proberen wat er zou gebeuren als ze in de gleuf tussen de bedden in zou gaan liggen.. jawel.. ze belandde uiteraard tussen de bedden in. Uiteindeliik is met deken en al bij mij erbij gekropen. Ik denk dat we door alle gekheid rond 3:00 uur in slaap zijn gevallen. Blijkbaar heb ik vannacht nog 2 keer in mijn slaap gegild dat ze het licht aan moest doen, ik had haar geloof ik nog niet voorbereid op het feit dat ik praat in me slaap, hehe. Om 10:00 uur stonden we weer vrolijk naast ons bed. Omdat we pas morgen hoeven te beginnen dachten we vandaag nog redelijk anoniem over het park te kunnen.. beetje naief gedacht bleek toen we bij het fietscentrum met onze uitgekozen fietsen aan kwamen zetten. Bonjour, nous sommes les stagiaires de la reception! Mais oui, dat wisten ze allang! Was de reactie. Ow oké, wiehoeee a demain, en daar gingen we! Met fiets de heuvel af.

Rond 17:00 uur kwam Willemijn op het idee de intermarche te gaan zoeken op onze fiets. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet meteen stond te springen, maar achteraf gezien hebben we van het tripje weer een succes gemaakt. Heuvel op, heuvel af.. we zijn bijna in een greppel van een meter diep gevallen omdat we door 'een kortere route' onze fiets erover heen moesten tillen en we hebben lekker door de modder gebaggerd.. o ja, we waren op zoek naar een intermarche heh? Uhh.. die hebben we niet gevonden.. in het donker zijn we 2 uur later thuis gekomen met flinke trek.

Het was me het dagje wel weer. Het besef dat we hier nog 5 maanden zitten is er nog niet echt, hoewel het er op het moment wel een beetje uitzichtloos uit ziet! We zien wel een klein beetje op tegen morgen, maar dat komt ook wel goed. Eenmaal in het ritme zal de tijd vast heel snel gaan! Ik verwacht niet dat we morgen al veel hoeven te doen, maar we merken het wel. Ons huisje is in elk geval al helemaal eigen! Zo lekker naar bed toe, om morgen fris en fruitig aan de start te verschijnen.

Bonne nuite!